ταφρογένεση

η, Ν

γεωλ. ο σχηματισμός ρηξιγενών κοιλάδων ή τεκτονικών τάφρων, λόγω μεγάλων κατακόρυφων κινήσεων τού στερεού φλοιού τής Γης, οι οποίες συνδέονται και με φαινόμενα καταβύθισης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. taphrogenesis < τάφρος + γένεση].